FontDiccionari de la llengua catalana de l'Institut d'Estudis Catalans (2a edició)
Guanyar-se la voluntat (d'algú). Miraré de conquistar el meu pare perquè em pagui el viatge. Fer-se seva (una persona) inspirant-li amor. Amb la seva bellesa i bondat, la noia l'havia conquistat. [...]
conquistar
1 v. tr. [LC] [DE] Conquerir . 2 1 tr. [LC] Guanyar-se la voluntat (d'algú). Miraré de conquistar el meu pare perquè em pagui el viatge. 2 2 tr. [LC] Fer-se seva (una persona) inspirant-li amor. Amb la seva bellesa i bondat, la noia l'havia conquistat.
1 v. tr. [LC] [DE] Conquerir . 2 1 tr. [LC] Guanyar-se la voluntat (d'algú). Miraré de conquistar el meu pare perquè em pagui el viatge. 2 2 tr. [LC] Fer-se seva (una persona) inspirant-li amor. Amb la seva bellesa i bondat, la noia l'havia conquistat.